Το πρωί πάντα βλέπεις τα πράγματα πιο καθαρά. Η τήρηση ενός ιστολογίου απαιτεί χρόνο. Και ο χρόνος είναι όχι μόνο πολύτιμος αλλά και δυσεύρετος. Ειδικά στην εποχή μας όπου μας έχουν προγραμματίσει στο συνεχές τρέξιμο. Δουλειά, παιδιά, γυναίκα, οικογενειακές υποχρεώσεις. Τι μένει; Ελάχιστος χρόνος. Θα τον ξοδέψεις ή θα τον αξιοποιήσεις προς τέρψιν ψυχής; Για μένα μάλλον το δεύτερο. Με την οικογένεια, την παρέα μου, μερικά καλά βιβλία και μουσική. Λίγο γράψιμο κυρίως για το ξεκαθάρισμα όλων αυτών που έχω στο μυαλό μου. Και για να ξέρω ότι έχω και κάποιον έστω άγνωστο αποδέκτη, να πως βρέθηκα τελικά εδώ.
Λίγες σκέψεις κι αυτές μάλλον ακατέργαστες, μικρή φροντίδα για το ιστολόγιο γιατί δεν ξέρω και πολλά.

Είναι κανένας εκεί;